Ellen vertrok naar goede gewoonte als een speer in de slotmanche van de Ijsboerke Ladies Trophy in Lille en nam het de openingsronde het hele pak op sleeptouw. Maar dat zou ze zich al snel bekopen.
‘Niet de meest frisse benen’, verklaarde ze achteraf. ‘Eigenlijk vond ik het al merkwaardig dat ik een hele ronde op kop kon rijden. Ja, dat is mijn gewoonte, maar misschien moet ik eens leren om mijn remmen wat sneller dicht te knijpen en krachten te sparen. Ik kon nadien niet meer mee bij de verschillende versnellingen, mede door fouten in het zand. De fouten te veel om voeling te houden met de kop.’
Met een zesde plaats in de daguitslag maakte ze geen aanspraak op het podium. Maar met haar derde plaats in het eindklassement mocht ze uiteindelijk toch bloemen in ontvangst nemen. ‘Ik wist niet dat ik nog tweede kon worden door het forfait van De Jong. Maar dan moest ik wel alle tussensprints winnen. Onmogelijk. Dus ik ben blij met mijn derde plek.’ Jolien sloot het regelmatigheidscriterium af met een vijfentwintigste plaats.
