Andreas en Yentl vertegenwoordigden onze ploeg op het WK voor junioren in het Luxemburgse Bieles. Maar ze keerden zonder goede herinneringen terug richting België. In de eerste bocht liep het al grondig fout.
‘Een massale valpartij’, vertelt Yentl. ‘En ik zat er midden in. Vlak voor mijn neus gingen ze tegen de grond. Ik had geen andere keuze en viel recht op mijn gezicht. Mijn fiets zat ook nog vast in de hekken. Toen ik terug vertrok, waren de eersten al uit het zicht.’
Nadien reed hij nog een sterke inhaalrace en legde hij beslag op plek veertien, op 3’20” van winnaar Tom Pidcock. ‘Ik reed in de finale nog lek. Een echte baaldag dus. Jammer, want ik heb niet veel fouten gemaakt op dit bijzonder technische parcours. Volgende keer beter.’
Ook Andreas zat in de buurt van de valpartij in de eerste bocht, maar hij kon nog net ontkomen. Niet veel verder had hij minder geluk. ‘Een Amerikaan trok me letterlijk onderuit’, zegt hij.
‘Ik verloor de controle over mijn fiets en viel recht op mijn gezicht. Het licht ging even uit. Ik wilde nog verder rijden, maar ik voelde al snel dat het geen zin meer had. Game over.’
‘Gelukkig valt de schade mee. Ik heb wat krassen in mijn gezicht en misschien ook een lichte hersenschudding. Op deze manier mijn eerste WK moeten eindigen, doet pijn.’
